Niet-ionische oppervlakteactieve stoffen

Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen – kenmerken en eigenschappen

Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen maken deel uit van een grote groep oppervlakteactieve stoffen, surfactanten genaamd. Ze worden gekenmerkt door een unieke amfifiele structuur, die al hun eigenschappen en toepassingen bepaalt. Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen omvatten een groot aantal synthetische chemicaliën van verschillende typen en structuren. Ze dissociëren niet wanneer ze in water worden opgelost en worden gekenmerkt door een breed scala aan eigenschappen, afhankelijk van de hydrofiel-lipofiele balans (HLB).

Eigenschappen van anionische oppervlakteactieve stoffen:

• Goede emulgerende eigenschappen,
• Vermogen om reologie te wijzigen,
• Hoge oplosbaarheid in water,
• Meestal biologisch afbreekbaar,
• Compatibel met andere oppervlakteactieve verbindingen,
• Hoge chemische stabiliteit.

Belangrijkste toepassingsgebieden voor niet-ionische oppervlakteactieve stoffen

Cosmetische producten

Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen worden veel gebruikt in de cosmetica-industrie voor de productie van kant-en-klare formules. Ze hebben goede reinigende eigenschappen en zijn zacht voor de huid. Ze zijn belangrijke ingrediënten bij de productie van huidverzorgings- en reinigingscosmetica. Ze fungeren meestal als emulgatoren. Ze helpen stoffen die onoplosbaar zijn in water, zoals oliën en vetten, te mengen. Dit zorgt voor een gladde, homogene consistentie van het eindproduct. Geselecteerde niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen fungeren als conditionerende en verzachtende middelen in reinigings- en huidverzorgingscosmetica.

Parfums

Oplosbare stoffen, zoals niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen, kunnen ingrediënten zijn in parfums. Door oplosbaarheid kunnen stoffen die onoplosbaar of moeilijk oplosbaar zijn in water, zoals geurstoffen, plantenextracten, vitaminen en andere olieachtige stoffen, in waterige en water-alcoholische oplossingen worden gebracht. De oplossende eigenschappen van niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen worden niet alleen gebruikt in parfums, maar ook in sommige cosmetica.

Mijnbouw

Deze groep oppervlaktecomponenten kan worden opgenomen in de samenstelling van vlamvertragende HFA-hydraulische vloeistoffen. Ze worden ook gebruikt in bewerkingsvloeistoffen en dienen als smeermiddelverbeteraars.

Gewasbeschermingsmiddelen

De uitstekende emulgerende eigenschappen van niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen bepalen hun toepassing in pesticideformuleringen. Ze ondersteunen de vorming ervan en behouden de stabiliteit van het eindproduct. De toevoeging van niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen aan gewasbeschermingsmiddelen verbetert hun toepassingseigenschappen – hechting en bevochtiging van plantoppervlakken.

Looi-industrie

Sommige niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen worden toegevoegd aan looiprocessen. Ze zorgen voor een verzachtende werking en verbeteren tevens de verwerkingswaarden en de sterkte van de grondstof. Ze zijn ideaal als wasmiddel. Bovendien hebben ze een hoog penetratievermogen in diverse vezels.

Verfproductie

Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen worden in de verf- en lakindustrie gebruikt vanwege hun zeer goede emulgerende eigenschappen. Ze ondersteunen de vorming van stabiele emulsies en helpen bij de dispersie van kleurstoffen. Sommige niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen kunnen de open tijd van verven verlengen. Ze beïnvloeden ook het gedrag van de verf tijdens het aanbrengen, waardoor de applicatie wordt vergemakkelijkt en de smeerbaarheid wordt verbeterd.

Chemische industrie

Grondstoffen in de vorm van niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen kunnen worden gebruikt als tussenproducten voor chemische synthese. Vanwege de alkalische aard van bepaalde verbindingen worden ze gebruikt om zure stoffen te neutraliseren en als pH-regulator. Deze eigenschap wordt onder andere benut bij de productie van metaalbewerkingsvloeistoffen, detergenten, wasmiddelen, reinigingsmiddelen en autochemicaliën.