Pelarut farmaseutikal

Dalam industri farmaseutikal, pelarut ialah cecair yang memainkan peranan asas dalam hampir setiap peringkat pengeluaran ubat, daripada pengekstrakan dan penulenan kepada penghabluran dan perumusan. Kualiti dan ketulenan pelarut farmaseutikal secara langsung mempengaruhi keselamatan, keberkesanan dan konsistensi produk ubat akhir.

Sifat dan fungsi pelarut dalam produk farmaseutikal

Industri farmaseutikal adalah sektor strategik ekonomi global. Ia adalah salah satu sistem yang paling ketat dikawal, yang menekankan kualiti dan keberkesanan pada setiap peringkat.

Pelarut yang digunakan dalam industri farmaseutikal adalah tertakluk kepada keperluan khas. Ketulenan tinggi, tidak toksik dan kestabilan adalah asas kepada prestasinya. Satu faktor penting ialah keterlarutan mereka. Ini sebahagian besarnya bergantung pada keserasian kimia pelarut dan zat terlarut, yang ditakrifkan oleh prinsip ‘seperti larut seperti’. Sama pentingnya ialah turun naik, iaitu keupayaan untuk menyejat dengan cepat. Mengehadkan kehadiran bahan sisa adalah penting kerana sisa pelarut dalam produk farmaseutikal harus dikurangkan kepada minimum.

Pelarut farmaseutikal digunakan dalam tiga bidang utama:

– Formulasi ubat – pelarut farmaseutikal adalah komponen penting bagi emulsi, sirap, salap, larutan oral dan enteral, gel, titisan mata, dsb.

– Sintesis API – sintesis berkesan bahan farmaseutikal aktif adalah, dalam kebanyakan kes, proses berbilang langkah dan kompleks. Jenis pelarut farmaseutikal dan kualitinya boleh menjadi parameter kritikal.

– Pengekstrakan – proses pengekstrakan direka untuk membersihkan formulasi farmaseutikal daripada sisa sintesis. Biasanya, pemisahan cecair-cecair berlaku antara pecahan organik dan bukan organik. Pengekstrakan juga digunakan untuk mengasingkan bahan aktif, contohnya daripada bahan mentah semula jadi.

– Penghabluran – dalam industri farmaseutikal, ia digunakan untuk membersihkan bahan farmaseutikal aktif (API) dan mengawal sifat fizikal dan kimianya.

– Eksipien – sesetengah pelarut yang digunakan dalam penyediaan farmaseutikal adalah komponen produk akhir dan tidak perlu dikeluarkan. Mereka biasanya bertindak sebagai pelarut atau pelarut, terutamanya dalam bentuk cecair dan separa pepejal ubat apabila air tidak boleh digunakan.

Jenis pelarut yang digunakan dalam industri farmaseutikal

Pelarut dalam farmasi boleh dikelaskan dalam pelbagai cara. Kumpulan asas ialah pelarut polar dan bukan polar. Kami juga membezakan antara pelarut organik dan bukan organik. Pengelasan juga boleh berdasarkan keterlarutan, ketoksikan, sifat fizikal (takat didih, ketumpatan, dll.) dan kestabilan.

Senarai pelarut yang digunakan dalam industri farmaseutikal adalah panjang. Kumpulan sebatian yang paling penting dalam farmasi disenaraikan di bawah:

Air – adalah pelarut serba boleh dan seimbang. Ia tidak toksik, tidak mudah terbakar dan boleh didapati secara meluas. Walau bagaimanapun, dengan sendirinya, ia tidak sering dipilih di farmasi. Banyak proses dan formulasi menggunakan campuran pelarut organik dan air.

Alkohol dan glikol – pelarut organik memainkan peranan yang amat penting dalam industri farmaseutikal. Antaranya, alkohol dan glikol (alkohol polihidroksi) menonjol, yang mengandungi kumpulan hidroksil dalam strukturnya. Mereka bercampur dengan baik dengan air dan semua pelarut organik. Sifatnya membolehkan mereka melarutkan pelbagai bahan, terutamanya yang hidrofilik atau sederhana lipofilik.

Derivatif berklorin – pelarut berklorin masih digunakan dalam pelbagai industri, termasuk industri farmaseutikal. Contohnya ialah diklorometana, yang digunakan dalam produk farmaseutikal seperti antibiotik dan steroid. Derivatif berklorin adalah bahan yang sangat serba boleh. Ia termasuk, sebagai contoh, sebatian berasaskan klorin, yang merupakan terbitan hidrokarbon, dan klorin tulen dalam bentuk cecair.

Hidrokarbon – dicirikan oleh keterlarutan tertinggi semua pelarut, dengan struktur kimia berdasarkan cincin benzena enam anggota aromatik atau rantai hidrokarbon. Ia digunakan sebagai pelarut dalam sintesis dan penulenan dadah.

Asid tak organik – digunakan dalam banyak sektor industri kimia sebagai bahan mentah untuk sintesis bahan kimia lain, organik dan bukan organik. Juga di farmasi, dalam proses tertentu, mereka menyokong tindakan pelarut lain atau merupakan komponen rumusan siap.

Pelarut hijau

Pasaran pelarut global sentiasa berkembang, didorong oleh permintaan daripada sektor perindustrian dan pengguna. Meningkatkan kesedaran alam sekitar menggalakkan pembangunan pelarut mesra alam – boleh terbiodegradasi dan berasaskan bahan mentah yang boleh diperbaharui. Ini dikenali sebagai pelarut hijau.

Pelarut hijau mewakili penyelesaian yang mampan dan semakin popular sebagai alternatif yang berdaya maju dalam industri seperti farmaseutikal, pertanian dan pembuatan bahan. Terima kasih kepada alternatif mesra alam ini, industri boleh mengurangkan pencemaran dengan ketara, menjimatkan sumber dan mencapai matlamat global, menyumbang kepada masa depan yang lebih bersih, sihat dan lebih mampan. Pelarut yang digunakan dalam persediaan farmaseutikal adalah sebatian yang tertakluk kepada keperluan yang ketat, jadi menggantikannya dengan setara biodegradasi tidak selalu boleh dilakukan. Walau bagaimanapun, keupayaan untuk memilih bahan mentah yang diperoleh daripada teknologi pengeluaran mesra alam atau dihasilkan menggunakan tenaga boleh diperbaharui merupakan langkah penting ke arah melindungi alam sekitar.

Tawaran Kumpulan PCC

Kumpulan PCC ialah rakan kongsi yang diiktiraf dan boleh dipercayai dalam pembekalan dan pengedaran bahan kimia, sekali gus memenuhi keperluan asas industri. Pelbagai produk juga termasuk pelarut yang digunakan dalam industri farmaseutikal. Siri produk GREENLINE patut diberi perhatian khusus.