Pelekat ialah bahan yang digunakan untuk menyambungkan dua objek atau permukaan melalui mekanisme lekatan, seperti ikatan kimia, atau interaksi antara molekul.
Pelekat boleh dibahagikan mengikut bilangan komponennya yang digunakan untuk membentuk dan mengawet lapisan pelekat:
pelekat satu komponen – ia menjadi keras melalui tindak balas kimia yang disebabkan oleh agen luar contohnya haba, lembapan atau sinaran UV.
pelekat berbilang komponen – ia menjadi keras dengan mencampurkan dua atau lebih komponen yang bertindak balas bersama dan membentuk sambungan. Komponen pelekat secara berasingan tidak mempunyai sifat pelekat.
Kekuatan mekanikal permukaan terpaku dipengaruhi oleh beberapa faktor, termasuk:
saiz dan bentuk permukaan yang dilekatkan – sambungan yang terbentuk di atas kawasan yang besar dengan bentuk yang tidak teratur adalah lebih tahan lama dan lebih kuat daripada yang dibuat melalui penyambungan bahan-bahan yang kecil dan licin,
kedalaman penembusan pelekat ke dalam substrat – semakin kasar permukaannya, semakin tahan lama sambungan.
kesan pelekat pada permukaan yang dilekatkan – sambungan yang dibentuk oleh ikatan kimia antara komponen pelekat dan bahan kawasan yang dilekatkan, ia lebih tahan daripada yang dicipta melalui interaksi kimia antara komponen.
Banyak jenis pelekat sintetik boleh didapati di pasaran, termasuk pelekat epoksi, phthalic, poliuretana, poli-akrilik atau silikon , yang digunakan contohnya untuk menyambung logam, seramik, kertas, kayu, plastik atau kulit.
