Na terenie Unii Europejskiej każdy związek używany w przemyśle kosmetycznym ma specjalnie przydzieloną unikatową nazwę narzuconą systemem INCI. Nakłada on również obowiązek na producencie selekcjonowania nazw w składzie chemicznym kosmetyków wypisując te o największym stężeniu jako pierwsze.
Magnesium laureth sulfate to członek rodziny alkiloeterosiarczanów. Z chemicznego punktu widzenia to substancja półsyntetyczna , ponieważ jest to pochodna z eteru tłuszczowego alkoholu laurylowego, glikolu polietylenowego (w skrócie PEG) i siarczanu magnezu. Sam eter jest pochodzenia roślinnego, najczęściej z oleju kokosowego. Pierwszą ważną cechą tej substancji jest jej dobra rozpuszczalność w wodzie. Siarczan polietyleno(oksydodecylo)magnezowy reprezentowany jest przez numer CAS: 62755-21-9. Jest to indywidualny numer przydzielony do substancji przez amerykańską organizację, który jednoznacznie identyfikuje związek.
W branży kosmetycznej Magnesium laureth sulfate stosowany jest w wielu produktach wykorzystujących jego zalety. W produktach pełni zazwyczaj rolę substancji myjącej, tensydu czy też substancji odpowiadającej za zdolności pianotwórcze. Składnik ten bardzo dobrze odtłuszcza powierzchnie i zapewnia dobre oczyszczanie. Tym samym ten alkiloeterosiarczan możemy znaleźć na etykiecie takich produktów jak wszelakie mydła w płynie, płyny do zmywania makijażu, preparaty do kąpieli, szampony specjalistyczne (na przykład przeciwłupieżowe lub dedykowane do włosów farbowanych), środki do pielęgnacji dzieci oraz preparaty do higieny intymnej.
Siarczan polietyleno(oksydodecylo)magnezowy jest produktem bezpiecznym. W rozporządzeniach nie znajdziemy informacji na temat ich negatywnego wpływu na środowisko. Magnesium laureth sulfate może natomiast wysuszać skórę, działać drażniąco na oczy i wszystkie błony śluzowe. W konsekwencji nie zaleca się stosowania kosmetyków z dużym stężeniem substancji na uszkodzoną skórę. Ponadto odradza się stosowania tej substancji w produktach do higieny jamy ustnej. Związek nie jest postrzegany jako alergiczny, a wszelkie efekty skórne mogą wiązać się z uwarunkowaniem organizmu danego użytkowania. W technologii branży kosmetycznej jest to substancja używana w produkcji zawsze w towarzystwie związków amfoterycznych co niweluje czynniki ryzyka.