Alcoholen, waaronder hogere vetalcoholen, zijn verbindingen die bestaan uit een hydroxylgroep en een koolstofketen. Deze omvatten natuurlijke en synthetische alcoholen, primaire en secundaire alcoholen, lineaire en vertakte alcoholen, verzadigde en onverzadigde alcoholen, evenals die met even en oneven hoeveelheden koolstofatomen.
Vetalcoholen bevatten 10 tot 18 koolstofatomen in de keten. In het geval van natuurlijke alcoholen is het aantal koolstofatomen even, terwijl synthetische alcoholen even en oneven aantallen koolstofatomen kunnen bevatten. Ondanks hun oppervlakte- en interfase-activiteit worden ze niet als oppervlakteactieve stoffen beschouwd. Ze worden voornamelijk gebruikt als grondstof voor de productie van oppervlakteactieve stoffen. Vetalcoholen omvatten voornamelijk lauryl, cetyl, stearyl en oleylalcohol. Hun vorm bij kamertemperatuur hangt af van de lengte van de koolstofketen. Om deze reden zijn sommige ervan (myristyl, cetyl, stearylalcohol) in de vorm van was, op de markt verkrijgbaar als vlokken of pastilles. Alcoholen kunnen van oleochemische of petrochemische oorsprong zijn. De methode voor het verkrijgen van oleochemische grondstoffen omvat de hydrolytische scheiding van plantaardig of dierlijk vet. De olie wordt verwarmd tot 300 °C met geconcentreerde natriumhydroxideoplossing. De alcohol die bij deze reactie wordt geproduceerd, wordt samen met het water van de met natrium verzeepte vetzuren die tijdens het proces worden geproduceerd, gedestilleerd. Een andere methode is de reductie van oliën met metallisch natrium in aanwezigheid van alcohol als waterstofbron (bv. butanol). Bij petrochemische grondstoffen worden in de eerste fase basisingrediënten zoals ethyleen en paraffine gewonnen uit ruwe olie of aardgas en vervolgens verwerkt tot hogere vetalcoholen.
Reacties van alcoholen en hun derivaten
Hogere vetalcoholen ondergaan dezelfde reacties als andere primaire en secundaire alcoholen. Gezien hun industrieel belang worden ze voornamelijk onderworpen aan reacties zoals:
Verestering – om esters van wasachtige en olieachtige consistentie te verkrijgen;
sulfatering, waardoor alkylsulfaten en alkylethersulfaten (anionische oppervlakteactieve stoffen) worden verkregen;
Polyoxyethylering, wat resulteert in de productie van niet-ionische oppervlakteactieve stoffen;
Halogenering, dwz substitutie van een alcoholhydroxidegroep door halogeen, bijv. chloor, jodium, gebruikt voor de synthese van alkylhalogeniden;
Uitdroging, waardoor uit alcohol een onverzadigde verbinding kan worden verkregen;
Oxidatie, die, afhankelijk van de structuur van alcoholen, aldehyden of ketonen produceert, en vervolgens organische zuren.
Toepassingen van alcoholen
Vetalcoholen worden voornamelijk gebruikt in de cosmetische industrie als niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen. In formuleringen dienen ze als emulsiestabilisatoren (zowel olie in water als water in olie), additieven die de consistentie van cosmetica verbeteren, verzachtende middelen (dit zijn preparaten die de huid indirect hydrateren door een film te creëren die verdamping van water voorkomt), evenals wasmiddelen .
