Roksol ST7

Roksol ST7 miesza się ze wszystkimi środkami natłuszczającymi o charakterze anionowym i niejonowym. Jest rozpuszczalny w alkoholach, węglowodorach i czterochloroetylenie. Produkt wykazuje odporność na alkalia i sole metali jednowartościowych, np. NaHCO₃, NaCl, Na₂S0₄, a także odporność na twardą wodę w granicach twardości zwykłych wód przemysłowych. Produkt handlowy jest emulsją o zawartości 40-50% substancji czynnej.

Produkt charakteryzuje ograniczona mieszalność z tłuszczami kationowymi i wymaga w każdym przypadku wstępnej weryfikacji. Odporność emulsji Roksolu ST7 na roztwory barwników i garbników anionowych zależy od wartości pH, wykazując dostateczną odporność dla kompozycji powyżej pH 5. Silnie kationowe produkty (sole glinu i cyrkonu, kationowe żywice, sole wapnia i magnezu oraz kationowe brzeczki chromowe) powodują wytrącenie z emulsji Roksolu ST7 hydrofobowych osadów. Nieco słabsze działanie wytrącające wykazują anionowe garbniki chromowe, jak np. rozpuszczane na zimno siarczanowane ekstrakty chromowe lub brzeczki chromowe maskowane.

Właściwość wytrącania hydrofobowych osadów przez silne środki kationowe jest wykorzystywana do potęgowania efektu natłuszczająco-hydrofobizującego, przy czym w praktyce używa się do tego celu głównie soli chromu i glinu oraz siarczanów lub zasadowych chlorków glinu. Do emulgowania zaleca się używanie wody o temperaturze 40-60°C.

Roksol ST7 jest preparatem o dobrej odporności na światło i umiarkowanym działaniu egalizującym, niepowodującym nadmiernego rozjaśnienia barwy skór barwionych barwnikami anionowymi. Istotnym parametrem prawidłowego przebiegu procesu natłuszczająco-hydrofobizującego przy użyciu Roksolu ST7 jest odpowiednie zobojętnienie skór, przy czym wymaga się co najmniej zielonego, a lepiej niebiesko-zielonego przekroju skór (przy badaniu zielenią bromokrezolową). Do zobojętniania skór nie należy używać soli kationów dwuwartościowych, jak np. mrówczan wapnia.

Proces natłuszczania hydrofobizującego prowadzi się zawsze po procesach napełniania (dogarbowania) i barwienia, przy czym w przypadku barwienia możliwe jest dodanie Roksolu ST7 do wyczerpanej kąpieli barwiącej. Stosowanie w procesach wykończania mokrego emulgatorów lub silnie hydrofilowych środków natłuszczających obniża efekt działania hydrofobowego Roksolu ST7. Dla wystąpienia pełnego działania hydrofobowego i jego utrwalenia wymagane jest użycie soli chromu lub glinu. Zastosowanie jedynie kwasu mrówkowego pozwala na uwydatnienie walorów natłuszczających, ale tylko umiarkowanie hydrofobizujących preparatu. Tam, gdzie problemy hydrofobizacji nie odgrywają zasadniczej roli, zwykłe utrwalanie kwasem mrówkowym jest zupełnie wystarczające.

Kationowe środki utrwalające są używane na masę skór struganych w ilości 2-3% w zależności od ilości użytego Roksolu ST7. Skóry słabo napełniane garbnikami anionowymi można utrwalić mniejszymi dodatkami utrwalacza. Odpowiednią ilość środka utrwalającego dodaje się do wyczerpanej kąpieli natłuszczającej i homogenizuje się przez okres 30-60 min. Po tym czasie osiąga się zwykle całkowite wyczerpanie emulsji natłuszczającej. Utrwalanie i płukanie są ostatnimi procesami wykończenia mokrego skór.

Skóry natłuszczane Roksolem ST7 w połączeniu z utrwalaniem kationowym solami glinu lub chromu charakteryzuje niska nasiąkliwość statyczna i dynamiczna oraz niska zwilżalność od lica i mizdry. Wysoka miękkość i pulchność oraz zachowanie naturalnego rysunku lica przy dobrej odporności na czynniki atmosferyczne pozwalają na wykorzystanie tak otrzymanych skór w przetwórstwie bez potrzeby krycia do produkcji m.in. obuwia sportowego, turystycznego, roboczego, zimowego czy wojskowego. Wykończenie suche tego typu skór pastami kryjącymi nie jest trudne. Wymaga jednak użycia odpowiedniej technologii i środków wiążących, dostosowanych do skór o bardzo niskiej zwilżalności lica.